ҚАРАНҒЫ ТҮНДЕ ТАУ ҚАЛҒЫП (Абай – Гёте)

1. Қараңғы түнде тау қалғып,

Ұйқыға кетер балбырап.

Даланы жым-жырт, дел-сал ғып,

Түн басады салбырып.

2. Шаң шығармас жол-дағы.

Сыбдырамас жапырақ,

Тыншығарсың сен-дағы

Сабыр қылсаң азырақ.